Spring naar inhoud

Waarom je met een beoordeling van één ster helemaal niemand helpt

Leuk is het natuurlijk nooit om een recensie van één ster (of twee) van een lezer te krijgen. Maar nog minder leuk is het dat die beoordelingen het vaakst worden gegeven zonder enige vorm van onderbouwing. Het is alleen die ene ster waarmee je het moet doen.

Zonder een reden voor die virtuele klap in het gezicht. Zonder een recensie in woorden die verklaart waarom die ene, miezerige ster het maximale was dat de recensent ervoor over had. En dan heeft helemaal niemand er wat aan.

Begrijp me goed: ik heb niets tegen verschillende meningen. Sterker nog, een mooie mix in mensen die je boek of verhaal ‘geweldig’ vonden en degenen die het nog te min vonden als pleepapier is juist mooi. Dat maakt het werk alleen maar uitgesprokener en krachtiger. Geloofwaardiger ook, want geen enkel boek kan alleen maar vijf-sterren-recensies krijgen.

Maar toch: een lage beoordeling zonder minimaal een korte uitleg kun je naar mijn mening niet maken. Het is een belediging voor het werk van de schrijver. En eigenlijk ook een belediging voor iedereen die van lezen houdt.

Je helpt er niemand mee. De schrijver niet, die zichzelf bij ieder boek graag wil verbeteren, en je medelezers ook niet. Als zelfs een kritisch onderbouwde één-sterren-recensie ‘de Adolf Hitler onder de recensies’ is, om met de woorden van Tommy Wieringa te spreken, wat is dan een niet-onderbouwde enkele ster?

Is het een persoonlijk statement? Is het rancune vanwege het onderwerp? Was het boek te kort of te lang? Had je iets anders verwacht? Is het echt zo verschrikkelijk slecht geschreven dat je denkt dat de wereld behoed moet worden voor het werk van de schrijver? Of is er iets anders wat de auteur en andere lezers eigenlijk zouden moeten weten? Het blijft gissen.

Heel soms hoor je er wat over. ‘Er zaten veel spelfouten in je verhaal.’ Goed, dan geef je een lage score omdat je je ergerde aan de fouten. Hoewel je erover kunt twisten of dat een reden is om een boek te verbannen naar de één-sterren-hel, de schrijver kan dan in ieder geval iets met die kritiek.

Eén ster zonder op z’n minst wat verklarende woorden heeft niets van doen met een beoordeling. Dan is het een pesterij.

Gepubliceerd inAlgemeen
© 2019 Edward Hendriks en DYC media. Alle rechten voorbehouden.